ประวัติศาสตร์จีน

ชื่อของเมืองลั่วหยาง (洛陽) มีที่มาจากชื่อของแม่น้ำลั่วเหอ (洛河) ที่ไหลผ่านตัวเมือง เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงรู้จักกันดีทั้งในหมู่ชาวจีนและชาวต่างชาติ ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของมณฑลเหอหนาน (河南省) ตอนกลางแม่น้ำฮวงโห (黃河) ทิศเหนือติดกับเมืองเจียวจั้ว (焦作) โดยมีแม่น้ำฮวงโหกั้นไว้ ทิศใต้ติดกับเมืองผิงติ่งซาน (平頂山)

饮 yǐn หมายถึง ดื่ม ใช้เป็นทั้งคำกริยาและคำนาม เมื่อใช้เป็นคำกริยา เช่น 饮水 (yǐn shuǐ ดื่มน้ำ) 饮茶  (yǐn chá ดื่มชา)

ชื่อของเมืองลั่วหยาง (洛陽) มีที่มาจากชื่อของแม่น้ำลั่วเหอ (洛河) ที่ไหลผ่านตัวเมือง เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงรู้จักกันดีทั้งในหมู่ชาวจีนและชาวต่างชาติ ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของมณฑลเหอหนาน (河南省) ตอนกลางแม่น้ำฮวงโห (黃河) ทิศเหนือติดกับเมืองเจียวจั้ว (焦作) โดยมีแม่น้ำฮวงโหกั้นไว้ ทิศใต้ติดกับเมืองผิงติ่งซาน (平頂山)

อักษร 鼠 สามารถบ่งบอกและยืนยันว่า ‘หนู’ เป็นสัตว์ที่อยู่คู่สังคมมนุษย์มาช้านาน เพราะว่าชาวจีนประดิษฐ์อักษร 鼠 (shǔ หนู) ขึ้นตั้งแต่หลายพันปีที่แล้ว

ประเทศจีนมีภูเขาศักดิ์สิทธิ์มากมายจนนับไม่ถ้วน ท่องแดนมังกรในบทความนี้มาท่องเที่ยวไปกับ ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของชาวจีนแคะ อันเป็นอีกหนึ่งชนชาติของประเทศจีนที่สำคัญและน่าเรียนรู้

ชาวจีนยุคโบราณจึงคิดวิธีการอันแยบคายในการตรวจสอบผลงานการรบของเหล่าทหารขึ้นมา คือเมื่อสังหารศัตรูได้หนึ่งคนก็ให้ตัดหูซ้ายมาหนึ่งข้าง แล้วนำกลับมามอบแก่ผู้นำฝ่ายตน เพื่อเป็นหลักฐานว่าตนได้สังหารศัตรูจริง ซึ่งหูหนึ่งข้างมีค่าเท่ากับศัตรูหนึ่งคน เรื่องดังกล่าวเป็นที่มาของอักษร 取

ประเทศจีนเป็นประเทศที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานถึงห้าพันกว่าปี โดยมีพัฒนาการในด้านต่างๆ อย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะเป็นในด้านการเมือง การศึกษา เทคโนโลยี ฯลฯ ซึ่ง ‘ตัวอักษรจีน’ ก็เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่มีวิวัฒนาการมาอย่างช้านานเช่นเดียวกัน โดยสามารถแบ่งประเภทได้ดังนี้