ช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 หรือระหว่างยุคกลางถึงปลายราชวงศ์ชิง ชาวจีนจำนวนมหาศาลหอบเสื่อผืนหมอนใบ จำใจจากบ้านเกิดไปแสวงหาลู่ทางทำมาหากินในต่างประเทศเพื่อส่งเงินกลับมาจุนเจือครอบครัวที่อดอยากแร้นแค้น ชาวจีนอพยพเหล่านี้ส่วนใหญ่ไร้ซึ่งทุนทรัพย์
‘หมิงฮุน’ (冥婚) หมายถึง ‘พิธีแต่งงานหลังการตาย’ เป็นประเพณีการจัดพิธีสมรสให้แก่ชายหรือหญิงที่เสียชีวิตไปแล้ว ด้วยเชื่อว่าดวงวิญญาณของผู้ตายจะเป็นสุขและส่งผลให้วงศ์ตระกูลเจริญรุ่งเรือง
ประเทศจีนเป็นประเทศที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมายาวนาน จักรพรรดิองค์แล้วองค์เล่าจากราชวงศ์ต่างๆ ผลัดเปลี่ยนขึ้นมาปกครองบ้านเมือง ทรงเป็นโอรสสวรรค์ตามคติความเชื่อของชาวจีน จึงมีพระราชอำนาจล้นฟ้า
พุทธศาสนาแบ่งออกเป็นหลายนิกาย บางคนคุ้นเคยกับการเรียกว่า ‘เถรวาท-อาจริยวาท’ บางคนคุ้นเคยกับ ‘หินยาน-มหายาน’ อย่างไรก็ดีทั้งหมดล้วนถือกำเนิดจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เสด็จดับขันธปรินิพพานไปเมื่อ 2,500 กว่าปีมาแล้วทั้งสิ้น
ความคิดเรื่องการบำรุงรักษาชีวิตอยู่คู่กับสังคมจีนมาช้านาน ได้รับความสนใจจากกลุ่มชนต่างๆ ในสังคมอย่างกว้างขวาง ไม่ว่าจะเป็นชาวบ้านระดับรากหญ้าหรือชนชั้นสูงในทุกวงการ กอปรกับได้รับอิทธิพลจากความหลากหลายทางวัฒนธรรมมาหลายพันปี
การนวดกดจุด (穴位按摩) เป็นศาสตร์การรักษาแขนงหนึ่งที่ถือกำเนิดขึ้นในประเทศจีน และมีผู้รับช่วงต่อจากรุ่นสู่รุ่นจนถึงปัจจุบัน การนวดกดจุดช่วยให้รู้สึกผ่อนคลายจากอาการเหนื่อยล้าเพราะการทำงาน
หญิงขายบริการทางเพศเป็นอาชีพที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณในทุกบ้านเมืองทั่วโลก มีทั้งแบบยินยอมพร้อมใจและถูกบีบบังคับ แม้ในปัจจุบันหญิงขายบริการเป็นอาชีพที่ ‘ไร้เกียรติ’ ในสายตาคนทั่วไป
พจนานุกรมภาษาจีนปัจจุบัน (現代漢語詞典) นิยามคำว่า ‘禮物’ (ของขวัญ) ไว้ว่า สิ่งของที่มอบให้เพื่อแสดงความเคารพหรือเฉลิมฉลองแสดงความยินดี (為了表示尊敬或慶賀而贈送的物品)
การแบ่งกลุ่มคนเพื่อสกัดไวรัสโคโรน่าของรัฐบาลจีน แบ่งกลุ่มชาวจีนออกเป็น 4 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่ม A คือ บุคคลที่อยู่เมืองอู่ฮั่น ตั้งแต่ต้นเดือนธันวาคม 2562 ถึง 23 มกราคม 2563
ในสมัยราชวงศ์โจวตะวันออก (東周) หรือยุคชุนชิว-จั้นกั๋ว (春秋戰國 770-221 ปีก่อนคริสต์ศักราช) แผ่นดินจีนเกิดความขัดแย้งและแตกแยกออกเป็นแว่นแคว้นน้อยใหญ่จำนวนมาก
