—–目 mù หมายถึง ตา หรือ ดวงตา ส่วนใหญ่ใช้ในภาษาจีนโบราณ หรือใช้เป็นส่วนประกอบของสำนวนที่มีความหมายเกี่ยวข้องกับดวงตา ทั้งนี้ อักษร 目 ถือเป็นอักษรดั้งเดิมอีกหนึ่งตัวที่แสดงให้เห็นวิวัฒนาการของอักษรภาพตั้งแต่ยุคแรก โดยแบ่งวิวัฒนาการได้ดังนี้

  1. ยุคอักษรเจี๋ยกู่เหวิน (甲骨文 อักษรกระดองเต่า) คือ  รูปร่างคล้ายดวงตาหนึ่งข้าง อยู่ในลักษณะเอนนอน และมีตาดำโดดเด่นอยู่ตรงกลาง
  2. ยุคอักษรจินเหวิน (金文) คือ รูปร่างเริ่มเห็นเป็นดวงตาได้ชัดเจนมากขึ้น มีตาดำอยู่ตรงกลาง ดูสมจริงกว่ายุคอักษรกระดองเต่า
  3. ยุคอักษรเสี่ยวจ้วน (小篆) คือ  เปลี่ยนเป็นเขียนในแนวตั้ง ดูคล้ายอักษรจีนที่ใช้ในปัจจุบันมากขึ้น

—–อย่างไรก็ตาม ชาวจีนในปัจจุบันใช้อักษรอีกตัวหนึ่ง คือ 眼 yǎn มาสื่อความหมายว่า ดวงตา ในภาษาพูดแทน 目 เช่น เขาไปหาหมอตา พูดว่า 他去看眼科医生。 Tā qù kàn yǎn kē yī shēng. ไม่ใช้ว่า 目科医生 mù kē yī shēng

—–ส่วน 目 ยังคงใช้ในภาษาเขียนหรือเป็นส่วนประกอบของสำนวนที่มีความหมายเกี่ยวข้องกับดวงตา เช่น 目录  (mù lù สารบัญ), 目的 (mù dì จุดประสงค์ หรือ จุดมุ่งหมาย), 目击者 (mù jī zhě ผู้เห็นเหตุการณ์), 目中无人 (mù zhōng wú rén ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา), 目空一切 (mù kōng yī qiè ไม่เห็นอะไรในสายตา), 目不识丁 (mù bù shí dīng ไม่รู้หนังสือแม้แต่ตัวเดียว) เป็นต้น