ผู้ชื่นชอบหนังจีนกำลังภายในหรือนวนิยายจีนกำลังภายในคงจะเคยผ่านหูผ่านตาคำว่า ‘ลัทธิบัวขาว’ (白莲宗) และ ‘พรรคบัวขาว’ (白莲教) มาบ้าง แต่เชื่อว่าน้อยคนนักที่รู้ความเป็นมาหรือเคยอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับลัทธินี้ อีกทั้งยังเกิดคำถามว่า
ในปี ค.ศ. 1274 เมื่อฮ่องเต้ซ่งตู้จง (宋度宗) สวรรคต ราชสำนักซ่งใต้จึงเหลือรัชทายาทองค์น้อยอยู่ 3 พระองค์ ได้แก่ องค์ชายเจ้าซื่อ (赵昰) พระชนมายุ 7 พรรษา พระโอรสในหยางซูเฟย (杨淑妃) องค์ชายเจ้าเสี่ยน (赵显) พระชนมายุ 4 พรรษา พระโอรสในเฉวียนฮองเฮา (全皇后) และองค์ชายเจ้าปิ่ง (赵昺)
จักรพรรดิหมิงไท่จู่ (明太祖) ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์หมิง（明朝）ถือเป็นกษัตริย์องค์ที่ 2 ต่อจากกษัตริย์ฮั่นโกโจ（汉高祖）แห่งราชวงศ์ฮั่น（汉朝）ที่ไต่เต้าจากการเป็นสามัญชนขึ้นสู่ตำแหน่งผู้ปกครองสูงสุดของจีน
ลักษณะของบทประพันธ์เรื่องยาวสมัยราชวงศ์หมิง แบ่งออกได้เป็น 4 ประเภทใหญ่ คือ นิยายอิงประวัติศาสตร์（讲史小说）นิยายประเภทผีสางเทวดา（神鬼小说）นิยายประเภทสะท้อนสังคม（世情小说）นิยายประเภทคดีความ（公案小说）
หากเอ่ยถึง ‘จี้กง’ หลายคนจะนึกถึงภาพพระภิกษุครองจีวรแบบมหายานขาดปุปะ สวมรองเท้าสานเก่าๆ หมวกผ้าขาดๆ ถือพัดที่สานจากไม้ไผ่ ปรากฏตัวในละครโทรทัศน์ที่มีเนื้อหาสนุกสนานแต่แฝงด้วยคติธรรมสอนใจ สำหรับผู้ที่นับถือศาสนาพุทธนิกายมหายานยกย่องให้จี้กงเป็นพระอรหันต์
เจียงไคเช็ค (จีนกลางออกเสียงว่า ‘เจี่ยงเจี้ยสือ’ 蒋介石 - Jiǎng Jièshí) เกิดเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม ค.ศ.1887 ช่วงปลายราชวงศ์ชิง (ราชวงศ์แมนจู) ในครอบครัวพ่อค้าเกลือฐานะดีที่เมืองหนิงปอ (宁波) มณฑลเจ้อเจียง (浙江) ในวัยเด็กศึกษาตำราจีนโบราณตามบ้าน
หากกล่าวถึงการว่าราชการหลังม่านไม้ไผ่ หลายๆ คนคงนึกถึงซูสีไทเฮาแห่งราชวงศ์ชิง ทว่าแท้จริงแล้วในประวัติศาสตร์จีน เรื่องราวของสตรีที่ก้าวขึ้นมามีบทบาททางการเมืองมีมาตั้งแต่ 2,000 กว่าปีก่อนหน้านี้ โดยสตรีคนแรกที่ขึ้นสำเร็จราชการแทนประมุขอยู่ในสมัยจั้นกั๋ว พระนามว่า ‘เซวียนไทเฮา’ (宣太后)
ในสมัยโบราณ กษัตริย์ของแต่ละรัฐ แต่ละราชวงศ์ ให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับการส่งสาร เพราะอำนาจปกครองนั้นต้องแย่งชิงมาด้วยการทำสงคราม นอกจากรัฐจะต้องการกองทัพที่เก่งกาจแล้ว
เทพเจ้าแห่งโชคลาภ หรือที่คนไทยรู้จักกันในนามไฉ่สิ่งเอี๊ย (财神爷) เป็นหนึ่งในเทพเจ้าที่ชาวจีนกราบไหว้บูชามาแต่โบราณกาล เชื่อกันว่ามีอิทธิฤทธิ์ช่วยดลบันดาลเงินทอง
ในยุคที่ยังไม่มีการถ่ายภาพ ผู้คนอาศัยการวาดภาพคน เหตุการณ์ และสถานที่ต่างๆ มีการประดิษฐ์อุปกรณ์มากมายเพื่อช่วยให้วาดภาพได้สะดวกขึ้น ถึงกระนั้นการวาดภาพก็ยังมีข้อจำกัด ตรงที่ไม่อาจผลิตภาพได้อย่างรวดเร็วสมจริง และผลิตซ้ำได้อีกเป็นจำนวนมาก ภาพถ่ายยุคแรกของจีน
