วัฒนธรรมจีน

หญิงขายบริการทางเพศเป็นอาชีพที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณในทุกบ้านเมืองทั่วโลก มีทั้งแบบยินยอมพร้อมใจและถูกบีบบังคับ แม้ในปัจจุบันหญิงขายบริการเป็นอาชีพที่ ‘ไร้เกียรติ’ ในสายตาคนทั่วไป

มนุษย์หลายยุคหลายสมัยแสวงหาวิธีเพื่อการมีชีวิตเป็นอมตะ แต่ไม่ว่าจะเกิดในชั้นวรรณะหรือวัฒนธรรมใด ความตายเป็นสิ่งที่ทุกคนไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ วัฒนธรรมและความเชื่อที่หลากหลายของชาวจีนส่งผลต่อแนวคิดหรือมุมมองเรื่องชีวิตและความตาย

นวนิยายจีนเรื่อง ‘จินผิงเหมย’ (金瓶梅) หรือชื่อไทยว่า ‘บุปผาในกุณฑีทอง’ ได้รับการยกย่องเป็น 1 ใน 4 สุดยอดวรรณกรรมในสมัยราชวงศ์หมิง แต่งโดยผู้ใช้นามแฝงว่า ‘หลันหลิงเซี่ยวเซี่ยวเซิง’ (蘭陵笑笑生) ราวปลายสมัยราชวงศ์หมิง

คนจีนเป็นชนชาติที่รอบรู้เรื่องศิลปะแห่งนันทนาการอย่างยิ่ง นันทนาการแต่ละชนิดมีความประณีตและหยาบกระด้างต่างกันไป

ในยุคที่การแพทย์ยังไม่เจริญก้าวหน้าอย่างทุกวันนี้ ประชาชนจำนวนมากต้องล้มตายเพราะโรคภัยไข้เจ็บ แต่ด้วยความมุมานะศึกษาค้นคว้าอย่างยากลำบากของหมอสมุนไพรจีนนามว่าหลี่สือเจิน (李時珍 ค.ศ. 1518-1593)

ในอดีต ชาวตะวันตกส่วนใหญ่รู้จักคนจีนในฐานะพ่อค้าวาณิชที่เดินเรือค้าขายไปยังภูมิภาคต่างๆ ทั่วโลก ต่อมาชาวตะวันตกที่เดินทางเข้าไปในประเทศจีนมักจะนำเอาเรื่องราวต่างๆ

ภาพ ‘ชิงหมิงซ่างเหอถู’ (清明上河圖) หรือภาพ ‘พื้นที่บริเวณรอบแม่น้ำในเทศกาลชิงหมิง’ ฉบับราชวงศ์ชิง (清院本) เป็นฉบับที่ได้รับความชื่นชมด้านความงดงามและความละเอียดไม่แพ้ฉบับราชวงศ์ซ่งเหนือ

ภาพ ‘ชิงหมิงซ่างเหอถู’ (清明上河圖) หรือ ภาพ ‘พื้นที่บริเวณรอบแม่น้ำในเทศกาลชิงหมิง’ เป็นหนึ่งในภาพวาดอันลือชื่อ ในช่วงเวลาหลายพันปีมานี้ เกิดภาพ ‘ชิงหมิงซ่างเหอถู’ ฉบับเลียนแบบขึ้นหลายภาพ

พิพิธภัณฑ์มณฑลหูเป่ย (湖北省博物館) เป็นที่เก็บรวบรวมโบราณวัตถุล้ำค่าของจีนจำนวนมาก ในบรรดาวัตถุเหล่านี้ มีกระบี่เล่มหนึ่งที่ชื่อเสียงระบือไปทั่วแผ่นดินจีน

ศาสนาอิสลามเกิดขึ้นเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 7 ที่นครเมกกะ บริเวณคาบสมุทรอาหรับ ก่อนจะเผยแผ่ไปยังพื้นที่ต่างๆ ทั่วโลก โดยเข้าสู่แผ่นดินจีนช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 7 ปัจจุบันถือเป็น 1 ใน 5 ศาสนาหลักของจีน