เมืองฝอซาน (佛山) มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน เป็นเมืองสำคัญที่ไม่เพียงมีชื่อเสียงในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ แต่ยังเปี่ยมไปด้วยประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่สืบทอดต่อกันมายาวนาน และสถานที่ที่กล่าวได้ว่าเป็นศูนย์รวมสถาปัตยกรรมหลิ่งหนาน ศิลปะพื้นบ้าน วัฒนธรรมจีนโบราณ ซึ่งสะท้อนความเจริญรุ่งเรืองของเมืองนี้ได้อย่างชัดเจน ก็คือ “ศาลบรรพบุรุษฝอซาน” (佛山祖庙)
วัดหงฝ่า (弘法寺) สร้างขึ้นในค.ศ. 1983 เป็นวัดแห่งแรกที่ถูกสร้างขึ้นหลังจากที่สถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนเมื่อค.ศ. 1949 ตัววัดตั้งอยู่ภายในสวนพฤกษศาสตร์เซียนหู (仙湖植物园) ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองเซินเจิ้น (深圳) มณฑลกวางตุ้ง (广东) ครอบคลุมพื้นที่กว่า 30,000 ตารางเมตร อีกทั้งบริเวณโดยรอบยังประกอบไปด้วย วิหาร ห้องโถง อาคาร และศาลา รวมกว่า 40 หลัง ทำให้วัดหงฝ่าได้รับการยกย่องว่าเป็นวัดพุทธที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเซินเจิ้น
สะพานกว่างจี้ (广济桥) หรือสะพานเซียงจื่อ (湘子桥) ตั้งอยู่ทางประตูทิศตะวันออกของเมืองโบราณแต้จิ๋ว (潮州古城)[1] เป็นสะพานข้ามแม่น้ำหั่งกัง (韩江 หานเจียง) ซึ่งเป็นหนึ่งในแม่น้ำสายสำคัญของพื้นที่แต้จิ๋ว
พิพิธภัณฑสถานมณฑลยูนนาน (云南省博物馆) เป็นสถานที่รวบรวมวัตถุโบราณนานาชนิด อีกทั้งยังจัดแสดงสิ่งที่มีคุณค่าทางวัฒนธรรมเพื่อเป็นประโยชน์แก่สาธารณชนและสถาบันการศึกษาทั่วประเทศ
ในยุคที่ยังไม่มีการถ่ายภาพ ผู้คนอาศัยการวาดภาพคน เหตุการณ์ และสถานที่ต่างๆ มีการประดิษฐ์อุปกรณ์มากมายเพื่อช่วยให้วาดภาพได้สะดวกขึ้น ถึงกระนั้นการวาดภาพก็ยังมีข้อจำกัด ตรงที่ไม่อาจผลิตภาพได้อย่างรวดเร็วสมจริง และผลิตซ้ำได้อีกเป็นจำนวนมาก ภาพถ่ายยุคแรกของจีน
