ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมจีน

ในสังคมจีนยุคโบราณ นักวิชาการไม่เพียงบันทึกเรื่องราวของจักรพรรดิ นักปราชญ์ แม่ทัพ ขุนศึกแล้ว ยังมี การบันทึกชีวประวัติของนักฆ่าไว้ในหนังสือบันทึกประวัติศาสตร์ด้วย

  เยียนเจาหวาง (燕昭王 335-279 ปีก่อนคริสต์ศักราช) พระนามเดิม จีจื๋อ (姬職) ชาวเมืองจี้ (薊城 เมืองหลวงของรัฐเยียน ปัจจุบันอยู่ในพื้นที่ตะวันตกเฉียงใต้ของมหานครปักกิ่ง) เป็นกษัตริย์องค์ที่ 39 แห่งรัฐเยียนใน ยุคจ้านกว๋อ (戰國 475 - 221 ปีก่อนคริสต์ศักราช) 

แม้ว่าแผนลอบสังหาร จิ๋นซีฮ่องเต้ จะคว้าน้ำเหลว แต่ชื่อของ จิงเคอ (荊軻) หรือ ฉิ้งเคอ หนึ่งในมือสังหารยุคจีนโบราณก็ยังคงถูกกล่าวขานในหนังสือเรียนและตำราจีนหลายเล่ม เรียกได้ว่าเป็น ‘นักฆ่าผู้โด่งดังแห่งยุค’

มื่อกล่าวถึงเทพแห่งอายุยืนของลัทธิเต๋าที่คนไทยรู้จักก็จะนึกถึงเทพซิ่วในกลุ่มฮก ลก ซิ่ว โดยมากมักเป็นเทพฝ่ายชาย แต่ฝ่ายหญิงก็มีเทพแห่งอายุยืนเหมือนกัน เทพองค์นั้นก็คือ หมากู (麻姑)

‘ฮก ลก ซิ่ว’ (福祿壽) เชื่อกันว่าเทพทั้งสามสามารถบันดาลความสุข ความโชคดี ความเจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงาน ความมีอายุยืน และสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงให้แก่มนุษย์

วิทยาลัยจี้เซี่ย (稷下學宮) เป็นสถาบันการศึกษาระดับสูงที่ก่อตั้งโดยรัฐฉี (齊) ในสมัยชุนชิวจั้นกั๋ว (春秋戰國770-221 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ริเริ่มโดยฉีหวนกง (齊桓公400-357 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ก่อตั้งขึ้นเพื่อระดมผู้มีปัญญาทั่วแผ่นดินมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นหรือศึกษาวิพากษ์ปัญหาต่างๆ แสวงหาหลักวิชาการที่ช่วยให้สังคมและบ้านเมืองพัฒนาสู่ความรุ่งเรือง

แปลและเรียบเรียงจากนิทานเรื่อง “แมงมุมกับหนอนไหม” จากหนังสือเรื่องเจียงอิ๋งเคอจี๋ (江盈科集ชุมนุมนิพนธ์งานเขียนของเจียงอิ๋งเคอ) ประพันธ์โดยเจียงอิ๋งเคอ (江盈科 ค.ศ.1553 - ค.ศ.1606) ในยุคปลายราชวงศ์หมิง (明ค.ศ.1368 - ค.ศ.1644)

แปลและเรียบเรียงจากนิทานเรื่อง “ชิงดีชิงเด่น” จากหนังสือจุ้ยเวิงถันลู่ (醉翁談錄บันทึกวาทะเฒ่าขี้เมา) ประพันธ์โดยจินอิ๋งจือ (金盈之) มีชีวิตอยู่ประมาณปลายราชวงศ์ซ่งเหนือ ราวๆ ค.ศ. 1126

แปลและเรียบเรียงจากหนังสือนิทานพื้นบ้าน "ซัวย่วน"（說苑） ประพันธ์โดย หลิวเซี่ยง (劉向77 -6 ปีก่อนคริสตศักราช) บัณฑิตในราชวงศ์ฮั่นตะวันตก (西漢202 ปีก่อนคริสตศักราช–ค.ศ.8)

แปลและเรียบเรียงจากนิทานเรื่อง “นกออกขู่นกหงส์” ในคัมภีร์ “จวงจื๊อ บทที่ 17” (莊子.秋水篇) ซึ่งจวงจื๊อ (莊子 ประมาณ 369-286 ปีก่อนคริสตกาล)