—–อักษร 婚 (hūn แต่งงาน) ประกอบไปด้วยอักษร 2 ส่วน ส่วนซ้าย 女 (nǚ ผู้หญิง) ระบุความหมายว่าเกี่ยวกับผู้หญิง และส่วนขวา 昏[1] (hūn มึนงง สับสนหรือหมดสติ) ระบุเสียงอ่าน เนื่องจาก 婚 กับ 昏 พ้องเสียงกัน ชาวจีนยุคปัจจุบันจึงมักพูดแซวเล่นว่า การแต่งงานระหว่างชายหญิงเกิดจากความมึนงงสับสน นอกจากนี้ยังมีคนพยายามเดาที่มาของการประดิษฐ์รูปอักษร 婚 ว่าเกิดจากชายหนุ่มในยุคบรรพกาลหากหมายปองและต้องการแต่งงานกับหญิงสาวบ้านใดก็จะใช้วิธีดักฉุดมาเป็นเมีย โดยใช้ไม้กระบองฟาดฝ่ายหญิงจนหมดสติ แล้วลากเข้าถ้ำไปเพื่อร่วมหลับนอนด้วย เพียงเท่านี้ก็เปรียบเสมือนว่าทั้งคู่ได้แต่งงานเป็นผัวเมียกันแล้ว

—–แม้เรื่องขำขันดังกล่าวเป็นเพียงการเล่าขานต่อกันในหมู่ชาวบ้าน แต่ก็บ่งบอกขนบประเพณีการแต่งงานในยุคโบราณว่า มีการจัดพิธีฉุดสาวในงานแต่งงาน สังคมยุคโบราณไม่มีกฎหมายสมรส อีกทั้งชาวจีนให้ความสำคัญแก่เรื่องการสมรสกับการสืบเผ่าพันธุ์เป็นอย่างมาก พิธีกรรมจึงเป็นวิธีการที่สามารถประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่ามีการสมรสเกิดขึ้น ซึ่งถือเป็นเรื่องใหญ่ในชีวิตสำหรับทั้งชายและหญิง ดังนั้น ในยุคโบราณจะเรียกพิธีที่ผู้ชายแต่งภรรยาว่า 婚 ส่วนผู้หญิงแต่งสามีจะเรียกว่า 姻 yīn ปัจจุบันนี้จึงใช้คำว่า 婚姻 hūn yīn สื่อความหมายกลางๆ ว่า การสมรส หรือ การแต่งงาน

—–ในหนังสือวิเคราะห์ลายสืออธิบายตัวอักษร《说文解字》 ระบุไว้ว่า 婚 หมายถึง ผู้ชายแต่งภรรยาเข้าบ้านและจัดพิธีแต่งงานในเวลาเย็น คือ 昏 (hūn เวลาพลบค่ำหรือยามสายัณห์) ตามที่ปรากฏในบทฮุนอี้ของคัมภีร์หลี่จี้《礼记•昏义lǐ jì •hūn yì》ซึ่งบันทึกไว้ว่า สมัยโบราณหากชายใดต้องการแต่งภรรยาเข้าบ้านต้องจัดพิธีแต่งงานในช่วงเวลาโพล้เพล้ เพราะเป็นช่วงรอยต่อระหว่างกลางคืนกับกลางวัน ถือเป็นเวลาที่หยินหยางบรรจบสมดุลกัน ชาวจีนจึงมักจัดพิธีแต่งงานในช่วงเวลาดังกล่าว และเป็นเหตุให้ความหมายของอักษร 昏 กินความถึง แต่งงาน อีกด้วย

—–昏 ในรูปอักษรกระดองเต่า  ส่วนบนเป็นรูป  สื่อถึง ด้านล่างหรือข้างใต้ และส่วนล่างเป็นรูป สื่อถึงพระอาทิตย์ ดังนั้นรูปอักษร  จึงสื่อถึงภาพพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าหรือช่วงโพล้เพล้ ต่อมาในยุคอักษรสำริด (金文) ความหมายว่าแต่งงานของอักษร 昏 สูญหายไป เนื่องจากชาวจีนในยุคนั้นได้นำอักษร 女 มารวมกับอักษร 昏 ประดิษฐ์อักษร 婚 ขึ้น เป็นอักษรใหม่หมายถึงการแต่งงานโดยเฉพาะ ซึ่งเขียนกันในหลากหลายรูปแบบดังที่ปรากฏบนเครื่องสำริดต่างๆ เช่น หรือ หรือ หรือ ล้วนแต่สื่อความหมายว่า หญิงสาวใส่ผ้าคลุมศีรษะ ถูกคนจูงมือเดินพลางร้องไห้พลาง หมายถึง แต่งงานนั่นเอง กระทั่งเข้าสู่ยุคอักษรจ้วน (篆文) อักษร 婚 จึงปรากฏเป็นรูป ซึ่งใกล้เคียงกับอักษรลี่ซู (隶书) กับอักษรข่ายซู (楷书) ดังเช่น 婚 ที่เราใช้กันในปัจจุบัน

 

[1]昏 มีหลายความหมาย ได้แก่ อาการมึนงงสับสน อาการสลบหมดสติ และเวลาพลบค่ำหรือยามสายัณห์