ตำนานเด็กกำพร้า

ตำนาน “เด็กกำพร้าตระกูลจ้าว” หรือจ้าวซื่อกูเอ๋อร์ (趙氏孤兒) เป็นเรื่องเล่าอมตะอันมีฉากหลังโยงใยไปถึงประวัติศาสตร์จีนสมัยชุนชิว (春秋 770 - 476 ปีก่อน ค.ศ.) และได้รับยกย่องให้เป็นหนึ่งในสี่โศกนาฏกรรมแห่งละครจ๋าจี้ว์สมัยราชวงศ์หยวน (元雜劇四大悲劇)

นักประพันธ์สตรีเรืองนามในหน้าประวัติวรรณกรรมจีนสมัยใหม่นามว่า “จางอั้ยหลิง”（張愛玲 ค.ศ.1920 - 1995）แม้มีชื่อเสียงโด่งดังจากงานประพันธ์อันโดดเด่น เป็นที่รู้จักของชาวจีนจำนวนมาก ทว่าเธอกลับต้องเผชิญอุปสรรคต่างๆ นานา ที่ถาโถมเข้ามาจนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิต