Blog

  เจิ้งจวงกงกับเรื่องราว ที่ควรค่าแก่การใคร่ครวญ เรื่องโดย: พลอยไพลิน เขียวทอง   ------เจิ้งจวงกง (鄭莊公 743-701 ปีก่อนค.ศ.) เจ้ารัฐเจิ้ง (鄭國)[1] ซึ่งสืบสันตติวงศ์ต่อจากเจิ้งอู่กง (鄭武公 780-744 ปีก่อนค.ศ.) นับเป็นเจ้ารัฐรุ่นที่สามของรัฐเจิ้ง ในช่วงที่เจิ้งจวงกงปกครองนั้น พระองค์ได้ส่งเสริมการค้าควบคู่กับการตรากฎหมายเพื่อบังคับใช้

จีนมีภาษิตชาวบ้านหรือถ้อยคำที่กล่าวสืบต่อกันมาช้านานแล้วว่า “ยอมนอนสุสาน ก็ไม่ค้างศาลเจ้าร้าง” (寧睡荒墳，不宿破廟) เมื่อฟังดูแล้วอาจรู้สึกฉงนใจ เพราะเหตุใด “สุสาน” กลางแจ้งที่น่ากลัว ทั้งยังแฝงไว้ด้วยสิ่งลี้ลับเหนือธรรมชาติ จึงปลอดภัยกว่า “ศาลเจ้าร้าง” ซึ่งมีหลังคากันแดดกันฝน

ผู้ซึ่งชื่นชอบเรื่องลี้ลับและสยองขวัญคงต้องเคยได้ยินได้ฟังเรื่องราวของ “เสือสมิง” กันมาไม่มากก็น้อย ตามตำนานนั้น เสือสมิงคือเสือที่เชื่อกันว่าเดิมเป็นคนมีอาคมแก่กล้าจนสามารถจำแลงร่างเป็นเสือแล้วจำแลงกลับมาเป็นคนไม่ได้ หรืออีกนัยหนึ่ง เสือสมิงคือเสือที่เมื่อกินคนมากๆ เข้า วิญญาณคนตายก็เข้าสิง และต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นคนได้ แต่คติความเชื่อเรื่องเสือสมิงนี้ไม่ได้มีเฉพาะในสังคมไทยเพียงเท่านั้น

หมู่บ้านวัฒนธรรมจีนเซินเจิ้น (锦绣中华民俗村) ตั้งอยู่ในเขตหนานซาน (南山) เมืองเซินเจิ้น (深圳) สร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1988 มีพื้นที่ครอบคลุมกว่า 300,000 ตารางเมตร ถือเป็น "เมืองจำลอง" ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก

เมืองฝอซาน (佛山) มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน เป็นเมืองสำคัญที่ไม่เพียงมีชื่อเสียงในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ แต่ยังเปี่ยมไปด้วยประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่สืบทอดต่อกันมายาวนาน และสถานที่ที่กล่าวได้ว่าเป็นศูนย์รวมสถาปัตยกรรมหลิ่งหนาน ศิลปะพื้นบ้าน วัฒนธรรมจีนโบราณ ซึ่งสะท้อนความเจริญรุ่งเรืองของเมืองนี้ได้อย่างชัดเจน ก็คือ “ศาลบรรพบุรุษฝอซาน” (佛山祖庙)