—–การแบ่งกลุ่มคนเพื่อสกัดไวรัสโคโรน่าของรัฐบาลจีน แบ่งกลุ่มชาวจีนออกเป็น 4 กลุ่ม ได้แก่

—–กลุ่ม A คือ บุคคลที่อยู่เมืองอู่ฮั่น ตั้งแต่ต้นเดือนธันวาคม 2562 ถึง 23 มกราคม 2563 ซึ่งเป็นช่วงเวลาแพร่ระบาดของไวรัส กลุ่มคนเหล่านี้ได้กระจายไปยังที่ต่างๆ ปัจจุบันตามหาตัวได้เป็นจำนวนมากแล้ว

—–กลุ่ม B คือ บุคคลที่ไม่สามารถตามหาตัวได้ เนื่องจากพวกเขาพบเจอกับบุคคลกลุ่ม A โดยบังเอิญในที่สาธารณะต่างๆ เช่น สนามบิน สถานีรถไฟ แท็กซี่ ห้องน้ำสาธารณะ ร้านอาหารห้างสรรพสินค้า ลิฟท์ ซูเปอร์มาร์เก็ต ฯลฯ

—–กลุ่มคนเหล่านี้มีความเสี่ยงสูงที่จะติดเชื้อไวรัส และส่วนใหญ่ไม่รู้ตัวว่าตนติดเชื้อ เนื่องจาก B กับ A ต่างคนต่างไม่รู้จักกัน จึงไม่สามารถระบุเวลาหรือสถานที่ที่ติดเชื้อไวรัส

—–กลุ่ม C คือ บุคคลที่กลุ่ม A เดินทางไปพบ เช่น ญาติพี่น้อง คนรัก เพื่อนฝูง เพื่อนร่วมงาน เพื่อนบ้าน เป็นต้น ปัจจุบันรัฐบาลได้ตามหาตัวจนครบแล้ว เนื่องจาก A กับ C ต่างรู้จักกัน

จำเป็นต้องกักบริเวณบุคคลกลุ่ม C ไว้ในบ้าน เพราะมีความเสี่ยงติดเชื้อสูง

—–กลุ่ม D คือ บุคคลที่ไม่ได้เดินทางและอยู่แต่ในบ้าน ถือว่าเป็นกลุ่มคนที่ปลอดภัย แต่หาก D เดินออกจากบ้านและพบบุคคลกลุ่มเสี่ยง (A B C) ก็อาจติดเชื้อ จนกลายเป็นผู้ติดเชื้อรุ่นใหม่

เรื่องและภาพโดย Blackrose

เรียบเรียงจาก
https://mp.weixin.qq.com/s/pYpa0UiXW8kYtNLqmvQdig