ภาพมงคลตรุษจีน หรือ เหนียนฮว่า（年畫）เป็นภาพสิริมงคลจีนแขนงหนึ่ง มักแฝงด้วยความหมายที่เป็นมงคล รุ่งเรืองที่สุดในสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง

ลิ่วอี้ (六艺 หรือ 六藝) คือ ศิลป์วิทยาการพื้นฐานหกประการที่ราชสำนักโจวกำหนดให้บัณฑิตทุกคนต้องเรียนรู้

ในประวัติศาสตร์จีนมีบุรุษเรืองนามหลายคนที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นข้าราชการผู้ซื่อสัตย์ จงรักภักดี มีความรู้ความสามารถ และถวายงานอย่างรู้ใจจนกลายเป็นขุนนางคนโปรดขององค์จักรพรรดิ หนึ่งในนั้นคือ ตงฟางซั่ว (東方朔ประมาณ 154 - 93 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ขุนนางผู้ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘บุคคลสุดพิสดารในประวัติศาสตร์จีน’

大孙 คนไทยออกเสียงตามสำเนียงแต้จิ๋วว่า “ตั้วซุน” หรือ “ตั่วซุน” ดังที่ปรากฏในละครโทรทัศน์เรื่อง “เลือดข้นคนจาง” ถ้าอยูในบริบทของ宗族制度 (ระบบตระกูลแซ่ของจีน) ไม่ได้หมายถึงหลานคนโตซึ่งอายุมากที่สุด แต่หมายถึงหลานคนโตในระบบการสืบสกุล คือ 嫡孙 (แต้จิ๋วอ่านเต็กซุน จีนกลางอ่านตี๋ซุน) ฉะนั้นควรแปลว่า หลานผู้สืบสกุล

      จวงจื่อ (莊子 ประมาณ 369-286 ปีก่อนคริสต์ศักราช)  คือนักปรัชญาคนสำคัญแห่งลัทธิเต๋าของจีนยุคโบราณอันเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง ในยุคนั้นยังมีนักปรัชญาร่วมสมัยอีกท่านนามว่า ฮุ่ยจื่อ (惠子 ประมาณ 370 - 310 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เป็นสหายของจวงจื่อแต่กลับไม่ได้เป็นที่รู้จักกันมาก หลายคนอาจเคยทราบเรื่องฮุ่ยจื่อบ้างผ่านการอ่านนิทานปรัชญาของจวงจื่อ

ในสังคมจีนยุคโบราณ นักวิชาการไม่เพียงบันทึกเรื่องราวของจักรพรรดิ นักปราชญ์ แม่ทัพ ขุนศึกแล้ว ยังมี การบันทึกชีวประวัติของนักฆ่าไว้ในหนังสือบันทึกประวัติศาสตร์ด้วย