ตำนาน “เด็กกำพร้าตระกูลจ้าว” หรือจ้าวซื่อกูเอ๋อร์ (趙氏孤兒) เป็นเรื่องเล่าอมตะอันมีฉากหลังโยงใยไปถึงประวัติศาสตร์จีนสมัยชุนชิว (春秋 770 - 476 ปีก่อน ค.ศ.) และได้รับยกย่องให้เป็นหนึ่งในสี่โศกนาฏกรรมแห่งละครจ๋าจี้ว์สมัยราชวงศ์หยวน (元雜劇四大悲劇)

นักประพันธ์สตรีเรืองนามในหน้าประวัติวรรณกรรมจีนสมัยใหม่นามว่า “จางอั้ยหลิง”（張愛玲 ค.ศ.1920 - 1995）แม้มีชื่อเสียงโด่งดังจากงานประพันธ์อันโดดเด่น เป็นที่รู้จักของชาวจีนจำนวนมาก ทว่าเธอกลับต้องเผชิญอุปสรรคต่างๆ นานา ที่ถาโถมเข้ามาจนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิต

เวียนมาบรรจบอีกครั้งของปีกระต่าย หรือ ปีนักษัตรประจำปีคริสต์ศักราช 2023 มีคำอวยพรอีกหลายคำที่ประสมขึ้นมาใหม่ เราจึงนำคำอวยพรกลุ่มนี้มาวิเคราะห์เพื่อให้เข้าใจถึงที่มาและความหมาย

ภาพมงคลตรุษจีน หรือ เหนียนฮว่า（年畫）เป็นภาพสิริมงคลจีนแขนงหนึ่ง มักแฝงด้วยความหมายที่เป็นมงคล รุ่งเรืองที่สุดในสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง

ลิ่วอี้ (六艺 หรือ 六藝) คือ ศิลป์วิทยาการพื้นฐานหกประการที่ราชสำนักโจวกำหนดให้บัณฑิตทุกคนต้องเรียนรู้

ในประวัติศาสตร์จีนมีบุรุษเรืองนามหลายคนที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นข้าราชการผู้ซื่อสัตย์ จงรักภักดี มีความรู้ความสามารถ และถวายงานอย่างรู้ใจจนกลายเป็นขุนนางคนโปรดขององค์จักรพรรดิ หนึ่งในนั้นคือ ตงฟางซั่ว (東方朔ประมาณ 154 - 93 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ขุนนางผู้ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘บุคคลสุดพิสดารในประวัติศาสตร์จีน’