Cultural History2025-02-26T11:41:45+07:00

ประวัติศาสตร์ และ วัฒนธรรมจีน

บทความสาระความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมจีน

การพิสูจน์สาวพรหมจารีของจีนในสมัยโบราณ

ในประเทศจีนมีการพิสูจน์สาวพรหมจารีด้วยวิธีการอันหลากหลาย ส่วนใหญ่เพื่อถวายตัวสาวพรหมจารีแด่จักรพรรดิ แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป ความเชื่อที่เคยฝังหัวก็ค่อยๆ จางลง มีบันทึกว่ามีการพิสูจน์สาวพรหมจารีตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่น

‘ยงเจิ้ง’ ฮ่องเต้ผู้ทรงพระวิริยปรีชา

เมื่อกล่าวถึงจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ชิง (清朝 ค.ศ. 1636-1912) แน่นอนว่าย่อมต้องมี 3 พระองค์ รวมอยู่ด้วย ได้แก่ จักรพรรดิคังซี (康熙 ค.ศ. 1654-1722) ครองราชสมบัติยาวนานถึง 61 ปี สวรรคตเมื่อพระชนมายุ 69 พรรษา จักรพรรดิยงเจิ้ง (雍正 ค.ศ. 1678-1735) ครองราชสมบัติเพียง 13 ปี สวรรคตเมื่อพระชนมายุ 57 พรรษาเท่านั้น และจักรพรรดิเฉียนหลง  (乾隆 ค.ศ. 1711-1799)

ชิงเฉิงซาน : ขุนเขาเขียวแห่งศาสนาเต๋า

ชื่อของเมืองลั่วหยาง (洛陽) มีที่มาจากชื่อของแม่น้ำลั่วเหอ (洛河) ที่ไหลผ่านตัวเมือง เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงรู้จักกันดีทั้งในหมู่ชาวจีนและชาวต่างชาติ ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของมณฑลเหอหนาน (河南省) ตอนกลางแม่น้ำฮวงโห (黃河) ทิศเหนือติดกับเมืองเจียวจั้ว (焦作) โดยมีแม่น้ำฮวงโหกั้นไว้ ทิศใต้ติดกับเมืองผิงติ่งซาน (平頂山)

เมืองลั่วหยาง ราชธานีเก่าที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานที่สุดของจีน

ชื่อของเมืองลั่วหยาง (洛陽) มีที่มาจากชื่อของแม่น้ำลั่วเหอ (洛河) ที่ไหลผ่านตัวเมือง เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงรู้จักกันดีทั้งในหมู่ชาวจีนและชาวต่างชาติ ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของมณฑลเหอหนาน (河南省) ตอนกลางแม่น้ำฮวงโห (黃河) ทิศเหนือติดกับเมืองเจียวจั้ว (焦作) โดยมีแม่น้ำฮวงโหกั้นไว้ ทิศใต้ติดกับเมืองผิงติ่งซาน (平頂山)

จักรพรรดิคังซีกับ 5 กุศโลบายในการพัฒนาชาติจีน

จักรพรรดิคังซี (康熙 ค.ศ1654-1722) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 3 แห่งราชวงศ์ชิง (清 ค.ศ 1636 – ค.ศ 1912) เป็นโอรสของจักรพรรดิซุ่นจื้อ (順治 ค.ศ 1638-1661) ขึ้นครองราชย์เมื่อมีพระชนมายุเพียง 8 พรรษา หลังจากพระราชบิดาสวรรคตแล้ว พระองค์ก็อยู่ในความอุปถัมภ์ของพระอัยยิกา (ย่า) จักรพรรดิ 

Go to Top