ไทยมีอากู๋ จีนมีแม่ตู้
ประเทศจีนก็มีเสิร์ชเอนจิ้นยอดนิยมที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับกูเกิ้ล เรียกว่า “ไป่ตู้” (百度bǎidù หรือ Baidu) ซึ่งมีคุณสมบัติตอบสนองความต้องการหลากหลาย ไม่ต่างจากกูเกิ้ล เป็นที่พึ่งพิงจนชาวจีนนิยมเรียกกันว่า “ตู้เหนียง” (度娘dù niáng)
ประเทศจีนก็มีเสิร์ชเอนจิ้นยอดนิยมที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับกูเกิ้ล เรียกว่า “ไป่ตู้” (百度bǎidù หรือ Baidu) ซึ่งมีคุณสมบัติตอบสนองความต้องการหลากหลาย ไม่ต่างจากกูเกิ้ล เป็นที่พึ่งพิงจนชาวจีนนิยมเรียกกันว่า “ตู้เหนียง” (度娘dù niáng)
จีนมีภาษิตชาวบ้านหรือถ้อยคำที่กล่าวสืบต่อกันมาช้านานแล้วว่า “ยอมนอนสุสาน ก็ไม่ค้างศาลเจ้าร้าง” (寧睡荒墳,不宿破廟) เมื่อฟังดูแล้วอาจรู้สึกฉงนใจ เพราะเหตุใด “สุสาน” กลางแจ้งที่น่ากลัว ทั้งยังแฝงไว้ด้วยสิ่งลี้ลับเหนือธรรมชาติ จึงปลอดภัยกว่า “ศาลเจ้าร้าง” ซึ่งมีหลังคากันแดดกันฝน
ผู้ซึ่งชื่นชอบเรื่องลี้ลับและสยองขวัญคงต้องเคยได้ยินได้ฟังเรื่องราวของ “เสือสมิง” กันมาไม่มากก็น้อย ตามตำนานนั้น เสือสมิงคือเสือที่เชื่อกันว่าเดิมเป็นคนมีอาคมแก่กล้าจนสามารถจำแลงร่างเป็นเสือแล้วจำแลงกลับมาเป็นคนไม่ได้ หรืออีกนัยหนึ่ง เสือสมิงคือเสือที่เมื่อกินคนมากๆ เข้า วิญญาณคนตายก็เข้าสิง และต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นคนได้ แต่คติความเชื่อเรื่องเสือสมิงนี้ไม่ได้มีเฉพาะในสังคมไทยเพียงเท่านั้น
หมู่บ้านวัฒนธรรมจีนเซินเจิ้น (锦绣中华民俗村) ตั้งอยู่ในเขตหนานซาน (南山) เมืองเซินเจิ้น (深圳) สร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1988 มีพื้นที่ครอบคลุมกว่า 300,000 ตารางเมตร ถือเป็น "เมืองจำลอง" ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก
เมืองฝอซาน (佛山) มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน เป็นเมืองสำคัญที่ไม่เพียงมีชื่อเสียงในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ แต่ยังเปี่ยมไปด้วยประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่สืบทอดต่อกันมายาวนาน และสถานที่ที่กล่าวได้ว่าเป็นศูนย์รวมสถาปัตยกรรมหลิ่งหนาน ศิลปะพื้นบ้าน วัฒนธรรมจีนโบราณ ซึ่งสะท้อนความเจริญรุ่งเรืองของเมืองนี้ได้อย่างชัดเจน ก็คือ “ศาลบรรพบุรุษฝอซาน” (佛山祖庙)
“ชามตราไก่” อุปกรณ์เครื่องใช้ในครัวที่ชาวไทยคุ้นตากันดี ไม่เพียงเป็นเครื่องกระเบื้องเคลือบดินเผาที่เพิ่มความอิ่มเอมในการรับประทานอาหาร หรือสิ่งของประกอบฉากภาพยนตร์ หากแต่ยังเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมจีนซึ่งบอกเล่าเรื่องราว ความคิด และความเปลี่ยนแปลงทางสังคมของชาวจีนหลายยุคหลายสมัย
“故劍情深” (gù jiàn qíng shēn) เป็นสำนวนจีนซึ่งใช้กันมาแต่โบราณ หากแปลตามตัวอักษร สำนวนนี้ย่อมมีความหมายว่า “กระบี่เล่มเก่าเก็บรักสลักใจ” ทว่าแท้จริงแล้ว คำว่า 故劍 (gù jiàn กระบี่เล่มเก่า) ในที่นี้มีความหมายโดยนัยว่า “ภรรยาคนแรกผู้เป็นที่รักยิ่ง”
วัดหงฝ่า (弘法寺) สร้างขึ้นในค.ศ. 1983 เป็นวัดแห่งแรกที่ถูกสร้างขึ้นหลังจากที่สถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนเมื่อค.ศ. 1949 ตัววัดตั้งอยู่ภายในสวนพฤกษศาสตร์เซียนหู (仙湖植物园) ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองเซินเจิ้น (深圳) มณฑลกวางตุ้ง (广东) ครอบคลุมพื้นที่กว่า 30,000 ตารางเมตร อีกทั้งบริเวณโดยรอบยังประกอบไปด้วย วิหาร ห้องโถง อาคาร และศาลา รวมกว่า 40 หลัง ทำให้วัดหงฝ่าได้รับการยกย่องว่าเป็นวัดพุทธที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเซินเจิ้น
เมื่อเอ่ยถึง ศิลปะการตัดกระดาษ (剪紙藝術) ภาพที่ผู้คนมักนึกถึงคือลายฉลุบนกระดาษสีแดงอันประณีต บรรจง และคงเอกลักษณ์แบบตะวันออก เป็นศิลปะพื้นบ้านซึ่งผ่านการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น และยังเป็นดั่งกระจกที่สะท้อนวิถีชีวิต วัฒนธรรม และจิตวิญญาณของประชาชนจีนในแต่ละยุคสมัย
ในหน้าประวัติศาสตร์จีนอันแสนยาวนาน มีการเปลี่ยนแปลงราชวงศ์ รวมถึงชนชั้นปกครองหลายต่อหลายครั้ง จนเกิดสำนวน “改朝换代” (gǎi cháo huàn dài) ซึ่งหมายถึงการเปลี่ยนจากราชวงศ์เก่าสู่ราชวงศ์ใหม่ เมื่อเปลี่ยนราชวงศ์ ก็เท่ากับเปลี่ยนตระกูลผู้ปกครอง แล้วมีตระกูลใดบ้างที่เคยได้ครองแผ่นดินจีน?