背黑锅รับผิดแทน / 背锅侠ผู้ (ยอม) รับเคราะห์ / จอมยุทธ์ผู้รับเคราะห์แทน / แพะรับบาป / 甩锅หรือ甩黑锅โยนความผิด / โบ้ยความผิด / 替罪羊แพะรับบาป / …就是说… ...นั่นหมายถึงว่า... / …ก็แสดงว่า… / …ก็เท่ากับว่า…
ประวัติโดยสังเขปของ “จางอั้ยหลิง” นักประพันธ์สตรีเรืองนามชาวจีน ชีวิตของเธอมีทั้งสุขและเศร้า มากด้วยชื่อเสียง แต่ก็มากด้วยความขมขื่น ดั่งอาภรณ์อันงามวิจิตร ทว่าเต็มไปด้วยตัวเห็บเหารังควาน
ทักษะพื้นฐานดังกล่าวนี้สะท้อนให้เห็นถึงระบบการศึกษาชนชั้นสูงของราชวงศ์โจว (周1,046 - 256 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
ในประวัติศาสตร์จีนมีบุรุษเรืองนามหลายคนที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นข้าราชการผู้ซื่อสัตย์ จงรักภักดี มีความรู้ความสามารถ และถวายงานอย่างรู้ใจจนกลายเป็นขุนนางคนโปรดขององค์จักรพรรดิ หนึ่งในนั้นคือ ตงฟางซั่ว (東方朔ประมาณ 154 - 93 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ขุนนางผู้ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘บุคคลสุดพิสดารในประวัติศาสตร์จีน’
大孙 คนไทยออกเสียงตามสำเนียงแต้จิ๋วว่า “ตั้วซุน” หรือ “ตั่วซุน” ดังที่ปรากฏในละครโทรทัศน์เรื่อง “เลือดข้นคนจาง” ถ้าอยูในบริบทของ宗族制度 (ระบบตระกูลแซ่ของจีน) ไม่ได้หมายถึงหลานคนโตซึ่งอายุมากที่สุด แต่หมายถึงหลานคนโตในระบบการสืบสกุล คือ 嫡孙 (แต้จิ๋วอ่านเต็กซุน จีนกลางอ่านตี๋ซุน) ฉะนั้นควรแปลว่า หลานผู้สืบสกุล
จวงจื่อ (莊子 ประมาณ 369-286 ปีก่อนคริสต์ศักราช) คือนักปรัชญาคนสำคัญแห่งลัทธิเต๋าของจีนยุคโบราณอันเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง ในยุคนั้นยังมีนักปรัชญาร่วมสมัยอีกท่านนามว่า ฮุ่ยจื่อ (惠子 ประมาณ 370 - 310 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เป็นสหายของจวงจื่อแต่กลับไม่ได้เป็นที่รู้จักกันมาก หลายคนอาจเคยทราบเรื่องฮุ่ยจื่อบ้างผ่านการอ่านนิทานปรัชญาของจวงจื่อ
ในสังคมจีนยุคโบราณ นักวิชาการไม่เพียงบันทึกเรื่องราวของจักรพรรดิ นักปราชญ์ แม่ทัพ ขุนศึกแล้ว ยังมี การบันทึกชีวประวัติของนักฆ่าไว้ในหนังสือบันทึกประวัติศาสตร์ด้วย
ขอบเขตที่คนเราสร้างขึ้นโดยไม่รู้ตัว เนื่องจากถูกกำหนดด้วยพฤติกรรมการเสพข้อมูลข่าวสารทางออนไลน์ของแต่ละบุคคล แล้วสั่งสมจนก่อตัวกลายเป็นข้อจำกัดที่ทำให้บุคคลนั้นๆ ถูกปิดกั้นทางด้านการรับรู้ข้อมูลข่าวสาร อันมีลักษณะค่อยเป็นค่อยไป คล้ายห้องขังทางข้อมูล หรือเปรียบเสมือนหนอนไหมที่พ่นเส้นใยเพื่อห่อหุ้มแล้วกักขังตัวเองอยู่ในนั้น
เยียนเจาหวาง (燕昭王 335-279 ปีก่อนคริสต์ศักราช) พระนามเดิม จีจื๋อ (姬職) ชาวเมืองจี้ (薊城 เมืองหลวงของรัฐเยียน ปัจจุบันอยู่ในพื้นที่ตะวันตกเฉียงใต้ของมหานครปักกิ่ง) เป็นกษัตริย์องค์ที่ 39 แห่งรัฐเยียนใน ยุคจ้านกว๋อ (戰國 475 - 221 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
